Οστεοπόρωση και βλάβη του Νωτιαίου Μυελού

Η Οστεοπόρωση αποτελεί μια συχνή επιπλοκή στους ασθενείς με βλάβη του Νωτιαίου Μυελού. Αν και στο γενικό πληθυσμό η οστεοπόρωση εμφανίζεται κυρίως σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες προκαλώντας κατάγματα ευθραυστότητας (σπόνδυλοι, περιφερική κερκίδα, ισχίο κ.α.), η Οστεοπόρωση στους ασθενείς με βλάβη στο Νωτιαίο Μυελό είναι αρκετά διαφορετική.

• Η οστική απώλεια επικεντρώνεται κάτω από το επίπεδο της νωτιαίας βλάβης ενώ πάνω από το επίπεδο της βλάβης η οστική μάζα διατηρείται.
• Το δοκιδώδες οστό επηρεάζεται σε μεγαλύτερο βαθμό από το φλοιώδες. Η μεγαλύτερη μεταβολή (30-40% μείωση) εμφανίζεται γύρω από το γόνατο (περιφερικό μηριαίο και κεντρική κνήμη).
• Η Οστεοπόρωση μπορεί να ανιχνευθεί με απλό ακτινολογικό έλεγχο ήδη από την έκτη εβδομάδα μετά τη βλάβη. Ορισμένοι ερευνητές δηλώνουν πως ο ρυθμός της οστικής απώλειας μειώνεται και σταθεροποιείται 2 χρόνια μετά μετά την βλάβη ενώ άλλοι ισχυρίζονται πως η οστική απώλεια συνεχίζεται ακόμη και μετά τα 2 χρόνια. Το θέμα αυτό δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη.
• Η Οσφυϊκή Μοίρα της Σπονδυλικής Στήλης διατηρεί ή και αυξάνει την οστική της πυκνότητα μετά από μία βλάβη του Νωτιαίου Μυελού πιθανόν λόγω της καθιστής θέσης και των κινήσεων στο αμαξίδιο. Αντιθέτως, στα κάτω άκρα η οστική πυκνότητα μειώνεται δραματικά.
• Η σπαστικότητα βοηθάει στη διατήρηση της οστικής μάζας με τρόπο παρόμοιο με την επίδραση του σωματικού βάρους.
• Η Χρονιότητα της βλάβης: Όσο περισσότερος καιρός έχει περάσει από την αρχική βλάβη του νωτιαίου μυελού πιθανότατα τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η οστική απώλεια.
• Ηλικία: Αν και στο γενικό πληθυσμό η ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της Οστεοπόρωσης, οι μελέτες δείχνουν πως η ηλικία δεν είναι τόσο σημαντικός παράγοντας όσο ο καιρός που έχει περάσει από την εμφάνιση της νωτιαίας βλάβης. (Kiratli 2000, Garland 2001)

Επίπεδο βλάβης του Νωτιαίου Μυελού

• Οι ασθενείς με τετραπληγία εμφανίζουν μεγαλύτερη οστική απώλεια λόγω της μειωμένης κινητικότητας.
• Οι ασθενείς με παραπληγία συνήθως διατηρούν την οστική τους πυκνότητα στα άνω άκρα και την σπονδυλική στήλη.
• Στα επηρεασμένα οστά ο βαθμός της οστικής απώλειας είναι ο ίδιος είτε πρόκειται για παραπληγία είτε για τετραπληγία.

Βαθμός βλάβης του Νωτιαίου Μυελού

Οι ασθενείς με πλήρη διατομή του νωτιαίου μυελού εμφανίζουν βαρύτερη οστική απώλεια από τους ασθενείς με ημιδιατομή του νωτιαίου μυελού.  

Κατάγματα ευθραυστότητας και βλάβη του Νωτιαίου Μυελού

Καθώς μειώνεται η οστική πυκνότητα, αυξάνονται οι πιθανότητες για κατάγματα ευθραυστότητας. Η εμφάνιση καταγμάτων των κάτω άκρων σε ασθενείς με βλάβη του νωτιαίου μυελού κυμαίνεται από 1% έως 34%. Στη πλειοψηφία τους συμβαίνουν κατά τη διάρκεια απλών καθημερινών δραστηριοτήτων όπως η μεταφορά και όχι από κάποιο τραυματισμό. Ορισμένες φορές, οι ασθενείς δεν μπορούν ούτε να θυμηθούν πότε ακριβώς συνέβη το κάταγμα αλλά απλά παρατηρούν ξαφνικά ένα απλό σύμπτωμα όπως ένα απλό οίδημα το οποίο μετά από εξέταση αποδεικνύεται πως υποκρύπτει κάποιο κάταγμα.

Αίτια Οστεοπόρωσης σε ασθενείς με βλάβη του Νωτιαίου Μυελού

• Δυσχρησία: η έλλειψη μηχανικών φορτίων στο οστό δεν ενεργοποιεί τους οστεοβλάστες να «χτίσουν κόκκαλο».
• Διαταραγμένος αγγειακός έλεγχος: η αργή αιματική ροή στα κάτω άκρα συμβάλει στην οστική απώλεια.
• Κακή κατάσταση θρέψης: ελλιπής κατανάλωση υγιεινών τροφών και έλλειψη ισορροπημένης δίαιτας.
• Ορμονικές μεταβολές: (PTH, γλυκοκορτικοειδή, καλσιτονίνη): επιρεάζουν τον μεταβολικό κύκλο του οστού (αναδόμηση-αποδόμηση)
• Μεταβολικές διαταραχές: (ιστική οξέωση, αλκαλική φωσφατάση, υπερασβεστιαιμία/υπάσβεστιαιμία, απέκκριση υδροξυπρολίνης): η διαταραχή στους μεταβολίτες και το pH του αίματος επηρεάζουν τον οστικό μεταβολικό κύκλο.
• Διαταραχή ελέγχου του αυτόνομου νευρικού συστήματος (Autonomic disregulation)

Αντιμετώπηση καταγμάτων σε ασθενείς με βλάβη του Νωτιαίου Μυελού

 Ποιος είναι ο ιδανικός τρόπος αντιμετώπησης των καταγμάτων σε ασθενείς με βλάβη του νωτιαίου μυελού; Εδώ αναφερόμαστε σε κατάγματα των κάτω άκρων σε ασθενείς με χρόνια βλάβη διότι τα κατάγματα των άνω άκρων σε παραπληγικούς ασθενείς ή τα κατάγματα που συμβαίνουν ταυτόχρονα με τη βλάβη του νωτιαίου μυελού αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως και για τον γενικό πληθυσμό.

Κατά το παρελθόν, προτιμιόνταν η συντηρητική αντιμετώπιση αυτών των καταγμάτων. Τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες έχουν πλέον δείξει πως η χειρουργική θεραπεία υπερτερεί έναντι της συντηρητικής.

Γενικότερα προτιμώνται οι μαλακοί αφαιρούμενοι νάρθηκες που επιτρέπουν τον καθημερινό έλεγχο του δέρματος. Είναι απολύτως απαραίτητο ένα κάταγμα να ακινητοποιείται άμεσα!

Σε αντίθεση με τις πρακτικές του παρελθόντος, δεν θεωρείται πλέον αποδεκτή η παραμόρφωση, η γωνίωση ή η βράχυνση του άκρου διότι αυτό θα προκαλέσει μακροπρόθεσμαπολλά προβλήματα στην καθημερινότητα του ατόμου.

Ο σκοπός μας είναι να διατηρήσουμε το άτομο στην προ του κατάγματος κατάσταση χωρίς να περιορίσουμε το βαθμό ανεξαρτησίας του.

Πηγή: http://www.spinalcord.org

Πρόσφατα Άρθρα

• Η Μαγνητική Τομογραφία δεν θέτει πάντα τη διάγνωση
• Πρόσφατα δεδομένα στη ρήξη του προσθίου χιαστού στο Rugby
• Η φύση θέλει το χρόνο της...
• Η συνδεσμοπλαστική του Προσθίου Χιαστού Συνδέσμου στους χορευτές
• Χορός και ρήξη του Προσθίου Χιαστού Συνδέσμου

Επικοινωνία

Ευστράτιος Καβρουδάκης (MD, MSc)

Καλυψούς 18, Παλαιό Φάληρο
ΤΚ: 17562
Δέχεται κατόπιν ραντεβού

Ωράριο Λειτουργίας Ιατρείου
Δευτ.- Παρασκευή : 17:00-22:00

Newsletter